Beleggen in Haagse tieten is een roman over de Haagse vastgoedwereld. De anekdotes in het boek gaan vaak over mannen die hun verdiende geld en tijd uitgeven aan vrouwen. Haagse tieten spelen hierdoor voor hen een belangrijke rol.
Theo ziet zichzelf niet als een schrijver maar zit wel boordevol met anekdotes en verhalen en wil deze graag delen. Zelf heeft hij ook altijd veel gelezen en toen hij acht jaar was, las hij zijn zevenjarige vriendinnetje al voor uit Piggelmee in ruil voor een kusje.
Later las hij Pim Pandoer, Arendsoog en alles wat de lokale jeugdbibliotheek te bieden had. Zijn vader stimuleerde hem al jong met boeken van Konsalik en Amerikaanse detectives. Stiekem las hij van zijn vader de boeken van Jan Wolkers en Jan Cremer.
Tegenwoordig is hij nog steeds fan van Jack Vance, Dan Brown en John Grisham.
Een eerste boek van een auteur is vaak autobiografisch maar Theo heeft dit, in het belang van de lezer, willen vermijden. Het zou hebben geleid tot een veel somberder en serieuzer verhaal voor een klein publiek. Theo wilde het vooral luchtig houden. Daarnaast houdt hij niet van stereotypen en generaliseren omdat ieder mens uniek is en kan verrassen.
Hopelijk heeft deze paperback geleid tot circa 320 bladzijden leesplezier.
Theo meijer
Er zullen lezers zijn die zich afvragen welke paragrafen werkelijk hebben plaats gevonden maar hij laat dit liever aan de fantasie van de lezer over.
Wellicht ten overvloede: Formeel is deze roman fictie.
Theo heeft een periode willen schetsen die nooit meer terugkomt. Bedrijven zijn gemoderniseerd. Kantoren geautomatiseerd en personeel is nu in dialoog met elkaar via whats app en email.
Den Haag is ook veranderd. Iedere wijk had zijn eigen cultuur en type bewoners. Tegenwoordig zijn alle wijken een smeltkroes van verschillende culturen en nationaliteiten. Beleggen in Haagse tieten is een eigentijdse roman over de Haagse vastgoedwereld.